Joehoe!

Hello everyone,

Na 3 weken Kenia en na weer een week hard weken moet ik even nadenken wat ik jullie kan vertellen.
De week was zoals gebruikelijk druk bezet maar we hadden een hoogte punt op woensdag. Linda en Fieke vierden namelijk hun verjaardagen! Gewapend met rode clownsneuzen haalden we de kinderen ‘s ochtends op. Een hilarisch begin van de dag natuurlijk. De kinderen vonden het geweldig en gelukkig waren er genoeg neuzen voor iedereen. Alleen zijn de Afrikaanse neuzen te plat en/of te breed voor de Hollandse clownsneuzen en dus werden de neuzen gedegradeerd (of gepromoveerd, het is maar hoe je het bekijkt!) naar grote, rode oren!!Lachen, gieren, brullen! Het ochtend programma hebben we ingevuld met vrij spelen en natuurlijk was er tijd voor koekjes en mandazi’s (soort oliebol maar dan anders). Je staat er versteld van wat de reactie van de kinderen is als ze zien dat ze iets lekkers krijgen. Ze zitten te stuiteren in hun stoelen en gillen en krijsen van plezier. Het is echt genieten, zowel van de koekjes als van de kinderen! ‘s Avonds drinken we een borrel bij Paul, Fieke, Rianne en Anniek. Ook Jessica en Michael (fysiotherapeut) zijn er bij en zo wisselen we gewoontes en leefstijlen over de verschillende culturen met elkaar uit. Prachtig om te horen hoe er geleefd wordt in Kenia en ik vind het erg bijzonder omdat van zo dichtbij mee te maken. Zo langzamerhand lijkt het hier soms wel de omgekeerde wereld. Wij praten (lees; brabbelen) wat woordjes in Luo en de Kenianen proberen wat nederlandse zinnetjes onder de knie te krijgen. Levert leuke momenten op als je elkaar ‘s ochtends groet!
Met de kinderen gaat het prima. Je raakt haast gewend aan de soms wat ongewone dingen die je in het begin opvallen. Maar nu kijk je niet meer op van piesende kinderen, kinderen die trommelen met hun voeten omdat hun handen te spastisch zijn, kinderen die bijna in hun blote kont lopen omdat hun kleren enorme gaten vertonen maar niet vervangen worden, kinderen die schoenen aan hebben zonder veters en losse zolen (erg handig als je erg veel moeite hebt om te lopen), rolstoelen die rond gereden worden op alleen maar velgen, kinderen die je elke dag een hand blijven geven omdat je blank bent etc. etc. Maar de momenten waar je van de kinderen geniet wennen gelukkig nog niet. Zo is het mooi om te zien dat de autistische kinderen steeds iets meer contact zoeken, Brian elke dag harder mee gaat zingen, dat Molly iets minder lui wordt en zelf ook een poging doet om ies van actie te lazten zien, Loreen die zo heerlijk uitbundig lacht als je haar optilt en rond draait, dat je zomaar een knuffel krijgt van een kind, dat Quinta erg leergierig is wat betreft het leren van nederlandse woordjes en ga zo maar door!
Als het goed is zijn alle kinderen er nog een week. Daarna hebben ze een maand vakantie en is het voor ons afwachten hoeveel kinderen er blijven. Tijdens de vorige vakantie waren er maar een handje vol kinderen over. Het hangt er van af of iedereen wordt opgehaald door ouders of andere familieleden. Maar we hebben hier genoeg dingen te doen en tegen een beetje vakantie vieren heb ik absoluut geen bezwaar!
Wat staat er verder nog op het programma? Vanavond willen we overnachten in Kakamega zodat we zondagochtend op tijd kunnen vertrekken naar het Kakamegaforest. Dit stukje tropisch regenwoud ligt op ongeveer 2 uur rijden van Kisumu. Het schijnt er prachtig te zijn en als het een beetje mee zit kunnen we veel soorten apen en vogels spotten. Camera maar mee dacht ik zo!
Ook gaan we een drie daagse trip boeken naar de Masai Mara. Dit is de place to be in Kenia. Met twee overnachtingen en een gids hopen we daar de olifanten, giraffen, leeuwen, neushoorns, zebra’s en nog veel meer dieren en de Masai Mara bevolking te zien. Het is even de spaarvarken leeg schudden maar dan heb je ook wat!
Du volgend weekend geen mail maar dan weet je dat ik ergens in de jungle rond huppel!!!
Uiteraard zal ik jullie daarna uitgebreid verslag doen met hopelijk wat mooie foto’s.
Tot slot even een iets persoonlijker bericht voor alle actieve schrijvers onder ons; Melina, Manon, Oma en Papa & Ina, erakumano voor de brieven en kaarten. Echt hartstikke leuk om hier post te krijgen! Heb alles aan de muur gehangen dus kan er volop van genieten!

Tot kiekes maar weer!

Liefs, Alet